by Hande Erdede: DİKTİĞİM İLK KABAN (PRATİK KALIP)

Merhaba,

Instagram da bol bol paylaşıp sizleri bıktırdığım kabanımı bir de uzuuuun uzun buradan anlatayım.

Geçen kış annem ve kardeşimin cuma pazarına gideceklerini öğrenince, fırsatı kaçırmadan "şöyle kabanlık güzel bir kumaş alın bana" diyerek kumaş siparişimi verdim. Kardeşim bir tezgahta gördüklerini fotoğraflayıp bana atmış ben mesajı görüp cevap verene kadar onlar başka yere gitmişler. Fotoğraftaki kumaşlardan birine aşırı hayran oldum ve hemen onu bana alın dedim ama bizimkiler gittiğin de kumaş çoktan satılmıştı. Bana bu gri kumaşı gösterdi ve ben de beğenmeyerek al ne yapayım dedim. Sanki mecburlarmış gibi! :)

Neyse, zaten kumaşı fotoğrafta beğenmemiştim, ilk gördüğümde ise baya söylenmiştim;
-bu ne böyle aba gibi
-siz niye diğer kumaşı kaçırıyorsunuz ki
-aynı halıflekse benziyor
-ben bunun nesini dikim vs vs

Şuan kabanımı çok seviyorum ya, bunları söylerken "ah canıımm neler söylemişim senin için" diyerek içim burkuluyor :D

Bütün bir sene kumaşa elimi sürmedim. İki-üç ay önce hadi dedim şunu keseyim. Hırka falan olur belki bir şeye benzer, hayır kesmesem bir yere halı olarak falan sereceğim sonunda. Nasılsa gözden çıkarmışım.

Kalıbı instagram da çok merak edildi ama ben bunun için özel bir kalıp kullanmadım. Zaten öylesine kestim ya, her zaman kullandığım bluz kalıbımı kullanayım olmazsa da olmaz dedim. Kalıbım düz bir bluz kalıbı ben onu istediğim gibi yerleştirip kafama göre biçiyorum kumaşı. Bedeni ve pervazları vs kestim bıraktım çünkü astarım yoktu (yani var da o kadar kumaşın arasından kim astar arayıp bulacak şimdi). Bir süre de öyle bekledi, nihayet bir gün kumaş temizliği yapmaya karar verdiğimde kumaşların arasından bu muhteşem renkli astarı buldum. Nasıl sevindim nasıl sevindim, o dakikadan sonra kaban kumaşıma tamamen farklı bir gözle bakmaya başladım. Pervazlara göre astarımı da biçtim. Artık öylesine değil aşkla yapılan bir iş olmuştu benim için. Her gün bir yerini diktim ve yaklaşık iki hafta gibi bir sürede kabanımı tamamladım.

Ukalalık gibi algılamayın ama kendi ürettiklerime aşırı bir hayranlık duyuyorum. Pervazlı, astarlı kaban dikmek gözüme inanılmaz zor gelirdi ve ben bunu ekstra bir kalıp kullanmadan tamamen kendime has yöntemlerle yaptım. Gömlek yakası yapamıyorum diye söyleniyordum ama kendi kendime öğrendim ve kabanıma bile kalıpsız yaka biçip diktim. Ne kadar çok video izlesem, ne kadar çok kitapları, blogları karıştırsam da ben bir tekniğin püf noktasını anlamadıktan, kendim denemedikten sonra o işi yapamıyorum. İlla kendime göre bir yöntem bulmalıyım.

Yakadaki penslerin kalıba ait olduğunu düşünebilirsiniz ama öyle değil. Dediğim gibi kalıbı doğaçlama çıkarınca baktım yaka fazla geniş oldu. Nasıl toplasam diye iki gün düşündüm. Zaten hakim yaka da bu aşamada ortaya çıktı. Aslında ben yuvarlak yaka yapıp bırakmak niyetindeydim. En sonunda bu genişliği yakaya birer pens atarak çözmeye karar verdim. Pensler hem yakayı toparladı hem de önüne farklı bir hava kattı. Kumaşım kalın olduğu için penslerin yakada potluk yapabileceğini düşünerek yakamı hakim yakaya çevirmeye karar verdim. Kendi kendime hakim yaka yapımının çok basit bir yolunu keşfettim. Benim gibi hakim yaka yapamayanlar için çok basit bir yöntem, kalıpsız falan pratikten, nasıl yaptığımı unutmadan fırsat bulursam bir gün anlatacağım.

Aslında kol ağızlarında astar çevirmenin herkes tarafından bilinen kolay da sayılabilecek bir yöntemi var. Ancak ben sökme dikme işlerini sevmediğim için buna da bir kolaylık buldum ve düzgünce yerleştirdikten sonra el dikişiyle görünmeyecek şekilde diktim. Böyle daha pratik oldu bence.
Eteğini tek kat kıvırıp el dikişiyle astarı da makineyle dikip kapattım. Astarımı biraz kısa tutmayı tercih ettim.